Tadeusz Minc

Aktor, reżyser, kierownik artystyczny teatrów, pedagog. Wojnę przeżył w getcie łódzkim, skąd w 1944 został wywieziony do Oświęcimia, Brzezinki i Gross Rosen. Po powrocie z obozów rozpoczął studia na Politechnice Łódzkiej, które szybko przerwał na rzecz studiów aktorskich. Był związany z Grupą Młodych Aktorów, która zainicjowała w 1949 utworzenie Teatru Nowego w Łodzi, w którym występował do 1967. Od 1962 łączył aktorstwo z reżyserią. W latach 1967-69 był kierownikiem artystycznym i reżyserem Teatru Wybrzeże w Gdańsku, rezygnując odtąd całkowicie z aktorstwa. Od roku 1969, aż do przejścia na emeryturę w 1989 pełnił funkcję reżysera w Teatrze Narodowym w Warszawie, wystawiając tamże wiele sztuk. Gościnnie reżyserował w wielu teatrach całej Polski. Ojciec scenarzysty filmowego Marcelego Minca. [FilmPolski]